DOCENTAstronomie en Waarzeggerij
Naam: John Katherine Ionbore
Roepnaam: Johnny, "mevrouw Ionbore"
Geslacht: Vrouwelijk
Leeftijd: 22
Verjaardag: Kracht: Lucht en Snelheid
Geboorteplaats: Immigrant uit Jeruzalem, Israël
Geloof: Druus
Seksuele voorkeur: Homoseksueel
(Bij)baan: Docente
Familie: Een moeder (in de gevangenis) en als vader een spermadonor. Ze heeft nog een tante met een standaardgezin via haar moeder, maar die is zeer traditioneel en wilt niets met de lesbische Johnny - een jongensnaam! - te maken hebben.
Lichaamsbeschrijving: Johnny is best lang met haar 1m79 en slank, maar met een middelmatige D-cup en brede heupen. Haar dijen worden af en toe als dik beschreven, integenstelling tot haar middel, maar daar trekt ze zich niks van aan.
Omschrijving gezicht: Johnny heeft een uiterlijk dat Frans aandoet - roomwit en met een delicaat neusje, zachte, maar zichtbare jukbeenderen en volle, dunne wenkbrauwen. Grote, tsurime (met de hoeken naar boven hellende) ogen, met een iris die de kleur van gemengd lood en goud imiteert. Ze heeft volle, ietwat onopvallende wimpers waar ze mascara opdoet. Ze draagt balsem of lippenstift, foundation op haar T-zone, af en toe op pukkeltjes, en soms blusher.
Omschrijving haar: Johnny heeft heel. Veel. Haar. Echt golfen en golfen en golfen. Ze weet het meestal in een korte knot te krijgen voor haar werk zodat het niet in de weg komt - al is dat onzin, met een beetje magie blijft het normaal ook op zijn plek - en anders draagt ze het alsnog meestal vast, in een staart of twee.
Kledingstijl: Sexy, jong en gewaagd draagt ze zich, zelfs voor de klas, alleen dan iets minder gewaagd. Ze draagt veel verschillende kleuren en lijkt niet bang te zijn om aandacht te trekken. Hipster-achtig, bohemaine doet het aan, en vooral erg vintage. Ze houdt van dure kleuren en niet van goedkope kleuren.
Altijd bij zich: Ze heeft altijd clip-on oorbellen bij zich met vleugels eraan en een HTC Rhyme als mobiel, die ze niet vaak gebruikt, meestal om iets op te zoeken op het internet, zelfs. Ze heeft ook altijd bobby pins bij zich, verstopt in haar haar. Ze draagt - too much information ahead - altijd een tampon. Altijd, alleen maar
just in case.
MBTI: INFP
Innerlijk: Johnny is een beetje een
vaag figuur. Ze is
snel van begrip, ook al heeft ze een
ongemakkelijke sfeer om zich heen hangen alsof ze afwezig is. Ze is
intelligent, maar
stil, waardoor ze snel wordt gezien als gesloten. Ze is eigenlijk zeer
open,
schaamteloos zelfs. Ze is
sexy, maar zeker noch onzeker. Ze staat erg
neutraal in het leven: niet apathisch, niet euforisch.
Bezigheden: Ze schijnt een passie te hebben voor latindansen, vooral de tango. Verder houdt ze erg van mode, maar ze blijft er erg rustig over. Ze wilt graag een huisje bij de zee kopen en houdt van strandwandelingen in de winter. Ze houdt ook wel van chocomelk en ze heeft een verzameling met spullen van de 90's in één la bij haar thuis, wat haar grootste liefde is: zes flippo's/'pogs', een tamagotchi, plaatje van neon-rode inline skates, één Yu-Gi-Oh deck, een roze-groene slap bracelet met zebraprint en een dvd van Pocahontas. Ze kent vele beauty gurus, maar is er niet in-to. Ze houdt ook van Buffy the Vampire Slayer, of meer, ze zegt dat ze ervan houdt.
Afkeer: Ze houdt er niet van om tegen gelogen te worden. Grapjes, daar is ze ook niet van gedient. Woorden zoals 'zeg maar' of 'toch'. Erom heen draaien. Het blozen in films. Leonardo diCaprio. Afkeer tegen het feminisme.
Goed in: Ze is goed in dingen onthouden, sterker nog, haar geheugen is perfect, na al die training in coma. Abstract schilderen en tekenen is ze goed in en ze is très bien in talen, maar een bètamens is ze al helemaal. Om meerdere reden blijkt het spirituele haar goed af te gaan. Ze voelt sferen en emoties aan...
Slecht in: ...Ze weet alleen niet altijd hoe ze daarmee om zou moeten gaan via de etiquette regels. Ze weet niet wanneer ze moet ophouden, wanneer ze iemands gevoelens heeft gekwetst, überhaupt is ze niet goed in sociale situaties. Ze is bizar slecht in sporten en handwerk: haken, breien, origami: het gaat allemaal fout. Ze is erg slecht in schilderen en tekenen, realistisch, dan.
Verleden: Johnny was een hele zwakke baby en heeft eigenlijk de eerste acht jaar van haar leven in bed gelegen. Ze is hier niet dom van geworden, aangezien in haar comastand haar met haar geobsedeerde moeder haar telkens de stof van school voorlas, het uitlegde, haar het alfabet leerde, maar geen liedjes of andere onzin. Dat was verspilling van haar talent om zo effectief te leren - haar magie hield haar extra actief door haar meer zuurstoftoevoer te geven dan eigenlijk nodig was als je sliep, in coma was, hoe je het ook wilt noemen, als een soort noodmiddel - hierdoor leerde ze beter en sneller dan elk ander kind.
- Spoiler:
Toen ze opschokte, was ze gewend aan dit tempo en de volgende vijf jaar leerde ze lezen en schrijven. Toen ze dertien was, bleek ze verder te zijn met de stof dan de rest, maar haar moeder suste het weg en liet haar kind nog harder werken. Het was haar creatie, bovendien was haar moeder gevoed met Mozart en andere genieën - het verlagen naar eentje van haarzelf was zo groot geworden dat ze niks zou tegenhouden, immers was de vader van Johnny een spermadonor en had geen zegje over haar meisje. Toen Johnny zeventien was en blijkbaar al een studie Frans achter de rug had, viel ze opnieuw in coma: ze had te hard gewerkt. Johnny had het niet zien aankomen, maar blijkbaar was het zo. Haar moeder werd dit keer tegengehouden en ze werd zelfs aangeklaagd, vervolgens zonder dat Johnny er ook maar iets van wist met vijf jaar de gevangenis ingegooid vanwege 'poging tot moord'. Toen Johnny een maand later wakker werd, hoorde ze het pas. Ze huilde niet, tot haar eigen verbazing. Het voelde eigenlijk alsof ze na heel lang gewurgd te worden opeens was losgelaten. Alsof ze opeens kon ademen, ironisch genoeg. Ze greep om haar schouders, alsof ze daar verwachte een gewicht af te vallen, want volgens het spreekwoord zou zoiets gebeuren. Johnny werd naar huis gestuurd, een met 'naar huis' bedoel ik naar een kindertehuis, aangezien met haar leeftijd en instelling geen mens haar werkelijk adopteren zou. In het kindertehuis leerde ze een gothisch gekleed meisje kennen, die haar haar altijd sluik liet hangen. Johnny werd verliefd op haar en ze kregen ook wat - het was een mooie tijd geweest; Johnny leerde vanalles over mode en allerdaagse dingen van haar en ze waren... best wel gelukkig? Johnny kwam erachter dat ze altijd weleens naar Engeland wou gaan en haar vriendin had belooft haar alles te laten zien van Engeland, met een lachje erachteraan. Ze hadden dagelijks intieme momenten met elkaar en Johnny was waarschijnlijk nooit zo... 'blij' geweest. Ja, je zou kunnen zeggen dat ze gelukkig waren. Nou ja, tot haar vriendin op een dag stond te bekken met een jongen in de discotheek waar ze met Johnny heen was geweest, wat waarschijnlijk de eerste keer was dat Johnny negatieve emoties voelde, zo heftig, dan, tenminste. Johnny vond zichzelf in de wc, shakend, toen haar vriendin op het hokje klopte, driemaal. Johnny had geroepen wat ze weleens had gezien in films die ze met haar vriendin had gezien - "Ga weg!" Ze had nog iets voorbereid voor de volgende kloppen, maar er kwam niks meer. Ze had nog voetstappen gehoord. Ze wreef in haar ogen want ze voelde iets prikken - dat spul wat haar liefje 'make-up' had genoemd voelde aan als een soort steek in haar oogkassen, en het liet zwarte sporen achter, vloeibare. Vreemd, dacht ze en snoof. Dat deed het anders nooit. Opeens realiseerde ze dat dit is wat ze ook weleens zag in die films, iets veel voorkomends maar ze had nooit nagevraagd wat het werkelijk was want ze wou niet stom overkomen - gehuil. Ze schrok ervan en trok perongeluk de wc-rol van zijn houder. Ze snifte door en wreef het doekje in haar ogen. Toen ze de wc uitkwam, merkte ze gelijk op dat ze er vreselijk uitzag. Ze voelde een prikkel en haar wenkbrauwen vormden een frons, wat onwennig voelde, maar geschikt voor dit moment. Wat maakte het uit wat zíj deed, dacht Johnny en zette zich af van de wasbak, waarna ze naar buiten stormde. Ik weet wat ik ga doen, zei ze bijna hardop en zodra ze de aandacht van een taxichaffeur had gekregen was ze praktisch al in Londen.
Extra: Themesong: Rosi Golan - Lullaby
Relaties: Badass-homu-sis van Bana, krijgt als pupil Scout en Darren.
Afbeeldingen:- Spoiler: