Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.
De twee beste scholen voor magische tieners, gevestigd aan de rand van Londen (Hillingdon) zijn enkel een loop afstand van elkaar. Hiermee bedoelen we Rochester, de school voor meisjes, die vooral niks te maken wil hebben met het Ashbury, de boys school.
Aantal berichten : 7 Registratiedatum : 24-06-11 Leeftijd : 29 Woonplaats : Southampton, England
Onderwerp: A: Daemon Lucifer Winters-Millais vr jun 24, 2011 10:20 am
Naam: Daemon Lucifer Winters-Millais Roepnaam: Daemon, Millais Geslacht: Mannelijk Leeftijd: 16 Verjaardag: 18 januari Kracht: Vuur en Licht Geboorteplaats: Southampton, England Geloof: Atheïst Seksuele voorkeur: Panseksueel (Bij)baan: / Familie: De kleinzoon van John Everett Millais (beroemd schilder), die single stierf en daarmee de familielijn Millais liet stoppen, leek nog een bastaardszoon te hebben, die eerst altijd een mediocre leven leed, maar toen kreeg hij de gehele erfenis omdat zijn moeder vroeg was gestorven door ziekte. Hij kocht het eerste huis van zijn grootvader in Southampton, waarna hij met een oud-geld vrouw trouwde met lichtbruin haar. Hij was toen nog een vrolijk man, een naïeve kerel zelfs, tweeëntwintig jaar oud. Zelf had hij donkerbruin haar dus wanneer Daemon geboren werd met de lichtste lokken die hij ooit had gezien, dacht hij dat zijn vrouw hem bedrogen had - wat niet zo was, hij was gewoon een deels albino, en daarna is hij nooit hertrouwd omdat hij a) al een erfgenaam had en b) sowieso vertrouwde hij geen vrouwen meer. Hij liet zijn en Daemon's veranderen van zijn moeders achternaam (Winters) naar Winters-Millias veranderen. Hij zei dat het meer klasse had, meer associatie met zijn roots. Hij heeft eigenlijk een hekel aan Daemon, alleen hij probeert hem werkelijk te mogen.
Lichaamsbeschrijving: Hij is blank, maar niet bleek, en 1m77. Zijn linkerpols heeft hij één keer gebroken en werkt niet meer optimaal. Hij heeft afgezien van zijn haar op zijn hoofd en gezicht - en alleen zijn wenkbrauwen bedoel ik daarmee - geen haar op andere plekken, ivm zijn mutatie (zie Omschrijving gezicht). Ook daarmee in verband zijnde, is hij immuun tot obesitas en zal altijd even slank en toch lichtelijk gespierd zijn als hij nu is. Omschrijving gezicht: Een egale huid heeft hij, plus Alexandria’s Genesis. Hij had de eerste zes maanden bruine ogen, net als zijn moeder en vader, maar het veranderde in paars-violet met een glans van zilver daarna. Hij ziet nog wel optimaal. Hij heeft een hartvormig gezicht en een onopvallende, iets naar boven hellende neus. Hij is knap, maar alleen als je op psycho-neo-gothic-guys valt. White-heared pretty boy. Omschrijving haar: Hij heeft vol maar futloos, slordig haar in een wit-grijze tint met een zilveren glans. Het is tot zijn kin. Kledingstijl: Gothiek maar simpel, veel zwart en greyscale kleuren, haast geen échte kleuren. Casualtjes. Altijd bij zich: Hij draagt altijd een muntje in z'n zak, zo'n muntje van 5 cent die je kan om laten smelten, met daarop een indruk van Disneyland. Hij draagt ook altijd een zwarte Motorola Razr V3 bij zich, maar er staat alleen het nummer van zijn pa in, evenals het nummer van zijn ex-vriendinnetje.
MBTI: INTJ Innerlijk: Hij is gesloten, bespottend en arrogant. Hij gedraagt zich narcistisch en bijdehand. Manipulatief, roekeloos, geniaal maar lui en schaamteloos, asociaal al wéét hij wel van manieren. Hij is egocentrisch. Vanbinnen barst hij van zelfhaat, maar hij is zelfverzekerd en zo komt hij ook over. Hij onthoudt alles en is daardoor niet vergevingsgezind. Hij doet over alles onverschillig behalve als hij iets héél dichtbij laat komen, dan is hij een soort control freak. Bezigheden: Hij wandelt graag. Geniet van kunst, sceneries, zonsondergang. Gras. Details van de natuur. Hij is de beste in Kunst, maar doet naast school er niet veel aan. Hij speelt geen instrumenten, maar kan Für Elise spelen op de piano, in zijn eigen tempo. 's Avonds gaat hij vaak naar nachtclubs, voor de lulz of it. Afkeer: Hij heeft echter een hekel aan mensen, maar nog eigenlijk het meest aan meisjes. Na alles met zijn moeder en zijn ex-vriendinnetje wilt hij niks meer met ze te maken hebben. Hij heeft ook niks met mensen die teveel interesse in hem of zijn verleden. Goed in: Hij heeft een immens immuunsysteem, kan niet ziek worden, onder haast geen omstandigheden. Hij is geweldig in mensen geïntimideerd laten voelen en mensen afwimpelen. Hij is een uitstekende leugenaar. Slecht in: Hij heeft bindingangst, of is het incapabel zijn tot iemand liefhebben? Hij Verleden: Een strafblad, een verdwenen vriendin, where to begin? Nadat hij geboren was scheidde zijn ouders, etcetera, zie Familie. Hij werd een delinquent en deed het slecht op school toen hij op zijn veertiende te horen kreeg waarom zijn vader altijd zijn ongemakkelijk naar hem keek, door twee huismeisjes af te luisteren. Hij werd spontaan apathisch en kon het niet uitstaan dat zijn moeder zoiets had gedaan, hij dacht altijd dat ze uit elkaar waren gegaan omdat ze niet meer van elkaar hielden of zo. Hij ging de straat op, telkens, elke nacht.
Spoiler:
Hij was officieel weggelopen van huis en hij vond foute vrienden die hem in de kelder onder een nachtclub lieten blijven. Ze boden hem een baan aan als koerier en wie weet allemaal, maar Daemon negeerde het en uiteindelijk lieten ze hem met rust. Toen ze hem zat waren gooiden ze hem de straat op, waar het regende. Het was zijn verjaardag, hij was vijftien, en hij was al een maand van huis weg. Toen gebeurde het: hij ontmoette een meisje, een typische Genki Girl, half jaar jonger dan hem. Het meisje sprak hem aan, praatte met hem en om een of andere reden vertelde hij alles aan haar. Het meisje leefde alleen doordat haar pa haar een appartement had geschonken op haar veertiende zodat ze dichterbij school was, en Daemon trok bij haar in. Daemon begon echt van haar te houden en het leek ook dat zij ook van hem hield. Het leek alsof ze om niemand anders gaven dan elkaar, ze liet hem de schoonheid van het leven zijn. Daemon was gelukkig, tot hij een dag thuiskwam van zijn werk als kassier en hij zijn vriendin samen in bed zag met een of andere punk met geverfd zwart haar en piercings, overal piercings. Hij kon haar niet geloven, hij was zo boos, zo ongelofelijk furieus... hij walgde zo van haar dat er een bittere grijns op zijn gezicht verscheen. Hij liep de kamer uit voordat zijn vriendin hem kon uitleggen wat er aan de hand was - er viel ook niks uit te leggen. Daemon deed de slaapkamer van haar op slot en hij pakte papierproppen, een lucifer en stak ze aan. Hij stak alles aan. Hij nam de aansteker en ging daarop over. Hij stak alles in brand. Niet veel langer kwam hij erachter dat hij magische krachten had, die hij van zijn moeder had gekregen, en in alle woede die hij kreeg, werd hij onzichtbaar, zonder het zelf door te hebben. Hij gooide vuur naar alle kanten, toen hij het realiseerde begon hij echt door te draaien. Hij deed het lachend, bitter lachend. Hij zong terwijl zijn vriendin nog altijd schreeuwde vanaf de andere kant van de deur om de deur te openen. Hij stak het tapijt in brand en rende naar buiten. Het had niet opgevallen dat hij er ooit was geweest omdat hij het laatste stadium had bereikt, onzichtbaarheid, en hij liep terug naar huis. Zijn kleren waren verscheurd en hij leek wel een zwerver. Met een verhaal waarin hij was opgepikt door maffialui omdat een vriend van hem - niet dat hij vrienden had, maar dat wist niemand daar - drugs had gedealt, nam zijn vader hem weer in huis. Hij huilde terwijl hij het vertelde, mensen geloofden hem. Hij geloofde het haast zelf. Zijn vader had zichzelf de schuld gegeven van dit alles, om een of andere reden. Daemon lachte ze vanbinnen uit, hoe kon iedereen zo goedgelovig zijn? Maar hij wist het, hij wist dat hij dat ook was geweest. Hij nam zich voor niemand meer te vertrouwen, dat hij niet meer bij die idioten hoorde, en ook niemand te vertrouwen over dat feit. Daarom had hij een façade voor zichzelf gecreëerd, een jerk, een bad boy-versie van Usui Takumi, om mensen te laten denken dat hij niet iets achter hen zocht zodat ze zelf geen façade gingen opzetten. Hij gedroeg zich verder hypocriet tegen zijn vader en zei dat hij zichzelf een schande had gemaakt doordat hij zichzelf niet meteen kon afweren. Zijn vader wou tegenstribbelen, maar toen stak Daemon zijn hand op en liet een vuurbal zien. Hij zei in een hele show waarin hij trilde, zogenaamd walgend van zichzelf, dat hij een monster was, en deze school waar hij zichzelf in de hand kon houden misschien hem wel sterker maakte zodat hij zich vanaf nu kon afweren. Zijn vader was zo verbaasd dat hij toestemde, sowieso was hij bang geworden van Daemon. Hij betaalde alles voor Daemon op het Ashbury.
Extra: Geen maagd meer. Themesong: Simon Curtis - Super Psycho Love Relaties: Rivaal Nikolas, kennis/rivaal van Connor, maatje/rivaal van Chuck, love interest/inspiratiebron voor Miharu. Afbeeldingen:
Spoiler:
ALEXANDRIA'S GENESIS: When someone is born with Alexandria’s Genesis, their eyes are blue or gray at birth. After six months, the eyes begin to change from their original color to purple, and this process lasts six months. During puberty, the color deepens to dark purple, a deep purple, a royal purple, or a violet-blue color and remains that way. It does not affect the person’s eyesight.
Those who have this mutation will never grow any facial, body, pubic, or anal hair (not including hair on their head, on their ears, noses, eyebrows and eyelashes) Women also do not menstruate, but are fertile.
Upon further research:
The “symptoms” of those who have Alexandria’s genesis are shimmering, white skin that resists tanning or burning; no body hair other than that which they are born with; purple-colored eyes; a slowing down and even stopping of the aging process; a life span of up to 170 years; their bodies produce little or no waste; their bodies are well-developed; their immune systems are incredibly strong, and resist every disease known to man; they have perfect vision; and they never can get overweight (their metabolism prevents the gaining of too much fat [a.k.a. partial lipodystophy]).