Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.
De twee beste scholen voor magische tieners, gevestigd aan de rand van Londen (Hillingdon) zijn enkel een loop afstand van elkaar. Hiermee bedoelen we Rochester, de school voor meisjes, die vooral niks te maken wil hebben met het Ashbury, de boys school.
Onderwerp: A: William Zachariah Saints za maa 10, 2012 12:48 am
Naam: William Zachariah Saints Roepnaam: Will, William Saints Geslacht: Manry Leeftijd 16,5 Verjaardag: 8 november Kracht: Lucht en Snelheid Geboorteplaats: Chiyoda, Tokyo, Japan, maar bevat vooral Amerikaans bloed lmao baka gajin Geloof: Non-fanatiek shintoïst Seksuele voorkeur: Heteroseksueel (Bij)baan: / Familie: Zijn grootvader is de hoofdpriester van een tempel voor het shintoïsme, eentje voor Susa-no-o (de wind- of stormgod) -- ironisch als je bedenkt dat elektriciteit zijn zwakte is -- en bij hem is hij grootgebracht, aangezien zijn vader hem verstootte juist omdat hij een springer was. Zijn ouders waren niet gediend van het bovennatuurlijke, en zijn grootvader leek het geen slim idee om hem daar onder te laten komen, maar het was oké.
Lichaamsbeschrijving: 1m80 lang. Hij is redelijk slank en heeft lichte spieren doordat hij altijd rond de tempel moest helpen en sowieso altijd mee moest doen met ochtendoefeningen, etc., maar het stelt weinig voor qua eyecandy, geen six pack of zoiets. Omschrijving gezicht: Hij heeft een glimlach op z'n gezicht die er haast niet vanaf te beitelen is. Hij heeft ogen die net poelen water lijken in het begin van de lente en dunne wenkbrauwen. Zachte kaaklijn met zacht, dof-zwart haar dat tot daar valt. Hij heeft kleine oren. Omschrijving haar: Slordigjes, voelt verrassend zacht aan. Kledingstijl: Casual met een nonchalante, borderline slordige touch. Altijd bij zich: /
Myers Briggs personality type: ESFP Innerlijk: Van alles wat je te weten kan komen van hem, is het belangrijkste dat hij lijdt aan een bipolaire stoornis. Hij is erg vrolijk en speels, maar dit maakt hem niet per se een leuk persoon om mee om te gaan -- mensen die hoogsensitief zijn zullen het waarschijnlijk erg naar vinden om met hem in de buurt te zijn. Hij kan erg bezitterig zijn, ook al is hij erg, erg moeilijk boos te maken. Hij is geduldig, leer-/nieuwsgierig en misschien een beetje té impulsief, maar is redelijk stil -- meestal zegt hij zelfs niets tenzij hem iets gevraagd wordt, of juist om iets te vragen. Hij is intelligent, maar redelijk schaamteloos. Hij is naief, ondanks alles, en snel geïnteresseerd. Iets wat zelfs hij niet doorheeft, is dat hij wanhopig is voor affectie, liefde, volledig vertrouwen in hem. Bezigheden: Hij is een snelle leerling en is erg zelfstandig wat werk etc. betreft. Hij heeft piano gespeeld al zolang hij zich al kan herinneren, waardoor hij ook redelijk goed erin is geworden. Hij heeft zijn hele alles gegeven om ooit, maakt niet uit hoe laat, geaccepteerd zou worden door zijn echte ouders -- hij heeft op ballroomdansen gezeten, hij heeft een atletisch verleden en heeft verschillende science-fases gehad. Hij heeft een heel goed geheugen. Afkeer: Will is geen, ik herhaal, geen teamspeler. Hij vergeet vaak dat hij in grote massa's zich bevindt en ziet zichzelf over het algemeen als een losse eenheid, maar niet per se dat hij beter is of zoiets, gewoon anders, met andere doelen en andere intenties. Hij heeft niet snel een hekel aan iets, maar afwijzingen liggen bij hem erg gevoelig -- hierdoor kan hij een soort van 'knappen', waardoor hij erg verward en verdrietig kan worden, gewelddadig zelfs. Ook maakt hij liever geen gebruik van voertuigen, als het geen fiets is, tenminste. Verleden:
Spoiler:
Al sinds zijn ouders hadden vastgesteld dat hij een springer was, baarden ze een ontzettende minachting tegen hem. Ze stelde voor dat hij maar bij zijn grootvader kon gaan wonen en Will vatte dit verkeerd op -- hij zag het als een kans om ze trots op hem te maken, maar het was om hem weg te krijgen. Ze wouden hem immers niet. Hij leefde elke dag vol hoop en enthousiasme, hij schreef elke feestdag naar zijn ouders met de wens dat zij een fijne dag zouden hebben, maar kreeg nooit een kaart terug. Will negeerde dit -- schreef het af als de postdienst die niet helemaal naar hier kon komen, naar deze afgelegen plek op het rand van een bos -- en werd niet boos. Waarom zou hij? Het was nou eenmaal zo, daar kon niemand wat aan doen, de postdienst niet, zijn ouders al helemaal niet. Telkens weer -- wanneer hij op school een spellingwedstrijd (met kanji) had gewonnen, tijdens zijn piano-examens -- zijn ouders waren er niet. En boos werd hij niet. Eén keer is het voorgekomen dat hij iemand leuk vond, een meisje, al vanaf dat hij haar zag was hij verkocht -- ze had een lichtbruine lok die nog net niet haar linkeroog bedekte, lange wimpers gedoopt in make-up maar het maakte haar niet nep, lippen waar hij bij weg kon dromen als hij niet zat te staren naar haar grote ogen met prachtige plooien, lichtblauw, als de hemel tijdens de lente. Hij wou haar meenemen, de transfer-student, overgekomen uit Marseilles, had ze verteld, als een van de weinige dingen die ze had verteld. Hij wou haar niet meenemen, hij wou haar stelen, van wie nog meer kende, van deze plek, van deze wereld, hij was gek op haar en het duurde niet lang voordat hij het haar had verteld. Hij was in details gegaan, hij had haar handen stevig vastgehouden, waarna hij als antwoord kreeg, "Het spijt me, maar zo voel ik me niet bij jou. Ik heb al een vriend." Will probeert zelf te vergeten, wat een soort van lukt, wat er is gebeurd die dag. Hij weet dat hij er vreselijk mee om is gegaan. Hij weet zeker dat ze naar het ziekenhuis moest en toen hij die dag thuiskwam werd er besloten -- door hem? Door zijn grootvader? Het is vaag en hij denkt er liever niet aan -- te vertrekken naar het Ashbury, waar ze hem in de hand konden houden.
Extra: Hij luistert het liefst naar liedjes zonder tekst. Themesong: 分解系少女 - Go-Qualia Relaties: Miharu is de enige die hem kan uitstaan, en later heeft hij een crush op Emily. Plaatjes: