Naam: "het is een samenvoeging van Anne en
Adrian" Andrianne "het is een samenvoeging van Melody en Eloise" Melodiose Carper
Roepnaam: Carper door niet alleen Matthew want iedereen spreekt Andrianne verkeerd uit
Geslacht: Vrouwelijk
Leeftijd: 16
Verjaardag: 6 januari
Kracht: IJs en Water
Geboorteplaats: het oudere Chelsea, Engeland
Geloof: atheïst
Seksuele voorkeur: labelloos liefhebben
(Bij)baan: Haar ouders willen niet dat ze werkt, ze willen dat ze zich volledig op school gaat richten, maar soms helpt ze Damien met z'n errants.
Familie: De Carper familie zit vol, naast gingers, talent. Haar vader is oprichter van de grootste concurrent in technologie van Ashford Enterprices, ook wel de nieuwe Steve Jobs genoemd. Haar moeder is een architect die mee heeft geholpen aan het Witte Huis en enkele bekende projecten in Tokyo. Haar broer is afgestudeerd in bijna alle science-vakken op zijn twintigste, samen met een double doctor degree. Ook is hij participant in bijna alle onderzoeken naar een geneesmiddel voor kanker. Andrianne's oudere zus, achttien, heeft op school in alle clubs meegedaan, is model geweest vanaf geboorte en heeft altijd hoge cijfers gehaald. Ze is verloofd met de prins van Luxemburg en kan bijna alle Europese talen, en daarnaast kan ze zo goed schrijven dat ze nu al twee boeken in aanmaking heeft. Haar grootouders zijn ook erg geprezen.
Lichaamsbeschrijving: 1m71
Omschrijving gezicht: Andrianne is beeldschoon. Ze heeft dan wel rode wimpers, maar niemand lijkt er echt iets tegen te hebben, ookal vertikt ze het om mascara op te doen. Ze heeft een diamantvormig gezicht met een zachte kaaklijn, maar een uitstekende kin. Haar ogen zijn al smaragden zo helder, ook haar borderline-wipneusje is prachtig van botstructuur. Andrianne is de enige in haar familie onder de 1m80 en ook de enige met wallen, ook al zijn ze niet zo groot. Ze heeft sproeten overal op haar gezicht. Haar lippen zijn perzikroze met een opvallende cupido-boog. Haar wenkbrauwen zijn dunnetjes en fijntjes. Ze straalt eigenlijk veel eenzaamheid uit, alleen iedereen verwart het met afstandelijkheid en soms arrogantie. Haar huidskleur is iets roziger dan bij gewone mensen.
Omschrijving haar: Ze heeft rood, of moet ik zeggen
puur oranje haar dat sluik hangt, op zich, maar toch wat krullerige textuur heeft, maar nog steeds geen krullen en ook geen golven. Het voelt niet zo fijn om doorheen te gaan en het is moeilijk vol volume te krijgen. Het houdt op bij haar schouders, waar het op rust.
Kledingstijl: Ze draagt vaak vesten met hemdjes, daaronder een paar jeans, dat of shirts met kettinkjes/dasjes met rokjes en meestal zettai ryouiki, echt vaste combinaties. In de felle zon heeft ze meestal een vissershoedje op.
Altijd bij zich: Ze draagt een Zwitsers zakmes bijna in handbereik, maar ook een zwarte Nokia 1616 met als achtergrond haar en haar moeder, samen een gigantische tonijn vasthoudend. Ze heeft meestal ook de sleutels van haar kamer bij zich.
Myers Briggs personality type: ISFP
Innerlijk: Ze is
stil, straalt afstandelijkheid uit en daarom
intimiderend, is eigenlijk erg
open en hoewel ze
deprimerend kan klinken is ze erg
optimistisch en een geboren
doorzetter. Ze lijkt gewoonlijk erg
rustig en dat is ze ook wel, maar eigenlijk gewoon heel erg
eenzaam. Ze is
gepassioneerd onder een laag van schijnbare apathie. Ze is
vastberaden en
romantisch in haar eigen manier. Ze is erg
eerlijk en zal nooit liegen, tenzij het enkel goede punten kan hebben.
Bezigheden: Ze heeft de grootste girlcrush op Lights Poxleitner, maar dat is niet haar passie. Ze wilt eigenlijk heel erg een superheldin zijn, zoals in Black Cat en Shaman King. Ze is dan ook dol op (typische) shounen manga. Ze houdt van de zomer, de ondergang van de zon, gras dat niet nog nat is met dagdrouw. Ze heeft iets met vissen en barbecueën, en hoewel ze voor het laatste geen talent heeft, is ze al sinds haar veertiende nationaal jeugdkampioen vissen. Ze leest heel erg veel boeken die zich afspelen rond zelfmoord. In geheim sprint ze, en de enige die dit weet is
Matthew, en dat wilt ze graag zo houden. Ze gamet, maar enkel McGee's Alice, Assassins Creed: Brotherhood, Deus Ex, Persona 4 en Portal.
Afkeer: Seinen en meeste josei manga. Spul dat alleen fixeert op 18+ zaken. Ze heeft niets met zwemmen, surfen, of wat dan ook waarin ze zelf een 'vis' zou zijn. Ze heeft een hekel aan haar eigen leven, aan zichzelf, in een zekere wijze, maar vindt zichzelf toch beter dan iedereen anders. Ze kan niet zwemmen. Ze heeft niets met mensen die hun vuile was buiten hangen: ze hoeft niets te weten van affairs, seksuele voorkeuren, het kan haar allemaal niet schelen, eigenlijk. Ze heeft iets tegen Angelina Jolie's lippen maar niets tegen haar zelf.
Goed in: Ze is goed dus in vissen. Ze is erg
beheerst en
geduldig. Ze is erg goed in haar mond houden en weten wanneer ze beter niks kan zeggen, al is ze
bot en trekt ze zich daar meestal niets van aan. Ze kent oud Grieks, beginselen Latijns, Engels en Japans.
Slecht in: Debatteren, haar gevoelens in woorden uitdrukken, of haar mening duidelijk maken. Ze wordt moeilijk verliefd. Ze heeft in haar jeugd heel vaak blaasontsteking gehad en heeft een trekje opgelopen om vaak naar de wc te gaan, zelfs al ze niet moet, en ze vindt het moeilijk dit af te leren. Ze is niet zo zeer preuts maar wilt en kan niet goed over
dat soort spul praten.
Verleden: Ze heeft altijd een beetje in de schaduw van haar siblings en ouders gestaan. Geen enkel mens was na de verloving van haar zus eigenlijk meer geïnteresseerd in de familie, aangezien twee kinderen hebben buitengewoon normaal is en een groot deel niet eens van Andrianne afwiste, en de rest dacht al te weten wat zij allemaal zou hebben gedaan. Maar dat is niet zo: Andrianne deed niet zoveel. In de kleuterklas vonden ze haar raar, ze had immers roder haar en helderdere ogen dan haar zus en haar broer, opmerkelijk feller, en sowieso zei ze niet veel, dus mensen hadden niet zoveel zin om met haar op te trekken. Eén keer kwam een jongen bij haar zitten en confronteerde haar gelijk op haar afkomst. "Jij bent toch een Carper?" had hij gevraagd. Andrianne had geen moment getwijfeld en gefluisterd, "Nee." De jongen was eerst stil, best lang, en plotseling begon hij haar blokken aan te raken, ze te verzetten. Andrianne dacht eventjes dat het een poging tot pesten was, maar daar leek het niet op. Andrianne keek de jongen aan terwijl hij haar naam probeerde te spellen op de grond, haar voornaam. Andrianne had er naar gekeken en gezegd, "Ik vind mijn naam niet mooi." Hij had nagedacht en zei, "Carper dan maar?" Andrianne wou net antwoorden en plots kwam de juf naar hen toe en zei dat het al sluitingstijd was, en vroeg waar hun ouders bleven. De jongen had geantwoord dat hij zijn ouders zo zou bellen, dat hij even met dit meisje wou praten. Andrianne voelde een steek door zich heen gaan, een fijne steek, dat wel. Andrianne antwoordde dat hetzelfde aan de hand was, ook al wist ze dat haar vader en moeder haar pas over een kwartier konden ophalen. De jongen bleef nog even met Andrianne praten. Op het eind begon Andrianne opeens met een aparte toon, "Hey."
- Spoiler:
Hij had zich omgedraaid met een grijns maar die verdween toen Andrianne had gezegd, "Je bent alleen aardig tegen me vanwege m'n vaders baan, toch?" Ze fluisterde het zonder hem aan te kijken. "Je hoeft niet dat niet te doen. Ik kan me wel redden in m'n eentje." Ze keek glazig naar de grond tussen haar benen, haar knieën vasthoudend, wanneer de jongen haar arm had aangeraakt en haar had geforceerd hem aan te kijken. Hij was eerst stil, en ze besloot dat dat bevestiging was van haar stelling, maar plots zei hij, "Nee."
Ze knipperde.
Hij voelde zijn wangen iets opgloeien, iets wat ze niet had verwacht van hem om te doen. "Ik vind je interessant, hoor! Ik-" Ze hoorde hem slikken. "Ik dacht-" Hij kwam opeens zitten zoals zij zat en keek ook tussen zijn benen in. Een valse glimlach plakte hij op zijn gezicht. "Ik heb dat ook. Ik voel me ook zo. Telkens als mensen met me praten, denk ik dat ook. Ik dacht, jij bent ook van zo'n familie. Ik dacht, misschien kon jij me wel accepteren. Om wie ik ben. Niet om contacten. Of m'n pa." Hij keek omhoog. "Ja, ik praat met je vanwege je familie. Maar toch ook niet, oké." Hij leek echt boos te zijn, ondanks zijn glimlach. Andrianne deed toen iets waarvan ze dacht er later spijt van te zullen hebben. Ze knikte na een lange stilte en zei toen, "Oké."
De volgende dag op school startte ze met zich af te zonderen van de rest, maar op een gegeven ogenblik hoorde Andrianne dat ze naar Tokyo moest, ivm het werk van haar moeder. Haar ouders waren gelukkig getrouwd en haar vader had er niks tegen, waarom zou ze dat geluk willen kapotmaken? Bovendien hadden ze haar beloofd dat ze zo weer vrienden zou kunnen maken. Andrianne had uiteindelijk ingestemd, maar wou niet weg. Daarom had ze het moeilijk met afscheid nemen met Matthew en besloot dan ook niets van haar vertrek te zeggen.
In Tokyo leerde ze al heel snel Japans. Ze deed gelijk in haar kleutertijd aan intensief talen studeren want haar moeder had gezegd dat nu ze had gezien dat Japans zo snel ging, ze Andrianne's toekomst alleen beter zou willen maken door haar talenten te laten bloeien, en Andrianne had haar geloofd. Maar in Japan was het niet veel beter op school - er waren al kliekjes en mensen vonden het bizar dat ze zo weinig kanji nog kende voor een Japanse, of dat ze geen Aziatisch uiterlijk had. Op haar negende maakte ze haar eerste Japanse vriend, die ze probeerde te vertrouwen, maar er was geen klik, verder met niemand ook geprobeerd een klik te hebben. Ze verlangde naar het moment dat haar moeder eigenlijk gewoon weer klaar was met dit project en dat ze gewoon weer naar Engeland zou kunnen.
Extra: /
Themesong: Crush'd - Say Anything
Relaties: De enige die haar begrijpt is Matthew (en haar moeder, maar naast haar) en ze is er dan ook erg tegen dat hij met Emily krijgt. Abbigail's vriendinnetje in de toekomst. Primrose's pupil.
Afbeeldingen:- Spoiler: